Onpersoonlijke herinneringen

De erfgename van een rijk geslacht trouwt met de foute man.In 1936, kort voor zijn dood en na een decennialange onderbreking in zijn carrière van schrijver, publiceerde Frans Coenen 'Onpersoonlijke herinneringen', een kroniek van het museum Willet-Holthuysen waarvan hij de conservator was. In dat Amsterdamse grachtenpand huisden onder andere de familie Diefenbach. Dochter Louise, niet bijzonder aantrekkelijk, moet zich tevredenstellen met een man die haar huwt omwille van haar geld. Ze probeert tegen beter weten in deze alcoholicus zonder drive om te vormen tot een dynamische echtgenoot, maar een drama is onvermijdelijk. Frans Coenen is de man die het leven ooit definieerde als 'een illusieloos omlaaggaan naar de dood' en hij kent geen genade voor zijn personages. Deze beknopte familiegeschiedenis is weleens vergeleken met de 'Buddenbrooks' van Thomas Mann en geldt als Coenens laatste belangrijke werk.Frans Coenen (1866-1936) promoveerde in de rechtsgeleerdheid, werkte als journalist en vond ten slotte zijn draai als gewaardeerd schrijver van romans. Coenen had aanleg voor depressie, wat zich in zijn werk vertaalt in een sterke melancholie. In de eerste tien jaar van zijn carrière publiceerde hij hoofdzakelijk naturalistische romans ('Zondagsrust' en 'Verveling behoren tot de beste), maar vanaf 1905 verlegde hij de focus naar politiek activisme. Pas kort voor zijn dood keerde hij terug naar fictie, met 'Onpersoonlijke herinneringen'.