Raj utracony

Monumentalny poemat epicki w dwunastu księgach, opisujący upadek pierwszych ludzi, których grzech staje się winą całej ludzkosci. Autor bazuje na trzech fragmentach z Pisma Świętego, ale czerpie też z mitologii greckiej (np. z tematu wystąpienia tytanów przeciwko Jowiszowi). Na początku czasu, w wyniku wojny na niebie między Szatanem a Bogiem, Adam i Ewa zostają wygnani z Raju (w późniejszym wydaniu kobieta zostaje uwiedziona przez Szatana). W utworze znajdują odzwierciedlenie prywatne poglądy Miltona oraz XVII-wieczna mentalnosc, chocby w kwestii podrzędnosci kobiety wobec mężczyzny. Kilka lat później Milton napisał "Raj odzyskany", który można traktowac jako kontynuację pierwszej częsci. Epos stał się inspiracją dla artystów różnych dziedzin - William Blake stworzył akwarele przedstawiające sceny z utworu, a Krzysztof Penderecki napisał operę pod tym samym tytułem. John Milton (1608-1674) - angielski poeta i pisarz, zaangażowany w wojnę domową po stronie sił Olivera Cromwella. Mimo slepoty tworzył aktywnie do konca życia, na przykład dyktując utwory swoim córkom. Świetnie wykształcony (ukonczył Uniwersytet Cambridge, znał kilka języków) syn londynskiego notariusza według planów rodziny miał zostac anglikanskim duchownym. Wybrał jednak drogę literata, który swoim piórem krzewi wiarę protestancką. Po nieudanym, zawartym z przyczyn majątkowych małżenstwie z 16-letnią Mary Powell napisał cztery traktaty o dopuszczalnosci rozwodów. Jego najsłynniejszym dziełem jest poemat epicki "Raj utracony" o upadku pierwszych ludzi.